tag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post4604136581345227185..comments2023-05-31T18:25:49.010+03:00Comments on στίγμαΛόγου: Νίκος Καρφής - ένας ελάχιστα γνωστός ποιητήςstigmaLogouhttp://www.blogger.com/profile/05199767548004538325noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post-38904541933396293932016-10-13T09:26:58.508+03:002016-10-13T09:26:58.508+03:00Είναι ωραίο να ξανασυναντάμε τους παλιούς μας φίλο...Είναι ωραίο να ξανασυναντάμε τους παλιούς μας φίλους, έστω κι έτσι.Christina Linardakihttps://www.blogger.com/profile/06675842467033144636noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post-28015058223897449212016-10-13T01:45:39.404+03:002016-10-13T01:45:39.404+03:00Θυμάμαι σαν χτες, όταν με κάλεσε σπίτι και μου χά...Θυμάμαι σαν χτες, όταν με κάλεσε σπίτι και μου χάρισε τα όνειρα μιας ζωής, ένα βιβλίο με άπαντα... Σε κείνες τις μέρες της νεότητάς μου δεν κατάλαβα το τέλος που τον τύλιξε... Ομολογώ... Χαίρομαι που δεν μείνανε ορφανά τουλάχιστον αυτά που έγραψε κι ανασανε.... Dimkohttps://www.blogger.com/profile/16765157039814143334noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post-68309897383272453942015-07-16T08:56:52.322+03:002015-07-16T08:56:52.322+03:00Να είστε καλά! Τα είπαμε και κατ' ιδίαν άλλωστ...Να είστε καλά! Τα είπαμε και κατ' ιδίαν άλλωστε... (να είναι καλά το fb!)Christina Linardakihttps://www.blogger.com/profile/06675842467033144636noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post-12014499869758790422015-07-15T12:50:07.816+03:002015-07-15T12:50:07.816+03:00Με τον Νίκο Καρφή διασταυρωθήκαμε στα τέλη της δεκ...Με τον Νίκο Καρφή διασταυρωθήκαμε στα τέλη της δεκαετίας του 70. Εκεί, στην Ιουλιανού –Σχολή Σταυράκου. Δέσαμε. Ώρες μέρες νύχτες περιπάτων σε κεντρικούς δρόμους συζητήσεις χωρίς σταματημό που ακροβατούσαν μεταξύ ονείρων και αυτοσαρκασμού. Θυμάμαι το κορίτσι του-εκείνης της εποχής- τη Θεανώ – αν θυμάμαι καλά από τη Λαμία επίσης. Όταν τράβηξα για το Λονδίνο κρατήσαμε πυκνή επαφή με αλληλογραφία, κατεβατά ολάκερα. Τα κρατώ φυλαγμένα- ίσως ήρθε ο καιρός να τα βγάλω στο φως ξανά. Είναι στα τέλη της δεκαετίας του 80.<br /> Μου περιέγραφε κάποιες φορές τον εαυτό του- όταν του έλειπε η Siv – σαν Βοναπάρτη στην εξορία με την Ιωσηφίνα να τον κατέχει. Ποτέ δεν χώνεψα το «τέλος» κι’ ας μην με άφησε «άναυδο». Το μυαλό του και η ψυχή του ταξίδευαν στ’ άστρα- αστροναύτης- τον κατάπιε μια μαύρη τρύπα. Απίστευτη συγκυρία «τυχαιοτήτων» με έφερε μέχρι εδώ σήμερα, χάρηκα πραγματικά που ο Νίκος είναι φροντισμένος. <br />Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/03159917614393686226noreply@blogger.com