ΠΕΦΤΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ
Πρέπει να ήμουν ντυμένη καλοκαίρι
κι ας έμοιαζε μεγάλος χειμώνας
Μέσα στα δάκρυα λαμπύριζε το φως
Μέσα στη σιωπή έλαμπε η νύχτα
Κι ήταν αρκετό αυτό το φτερούγισμα
για να γενείς, μητέρα,
όπως τα μεγάλα ταξίδια των μικρών εποχών
ή το ασήμαντο ψιθύρισμα μιας απεραντοσύνης
Απόψε που γίνομαι εννέα
πέφτω ολόκληρη μέσα στην αγκαλιά σου.
Νίκος Γαλάνης
(αδημοσίευτο - το ποίημα είναι εμπνευσμένο
από μία κοπέλα που εκμυστηρεύθηκε στον ποιητή
ότι η μητέρα της πέθανε όταν εκείνη ήταν 9 χρονών)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου