Ο Ντίνος Σιώτης σε ποιητικό διάλογο με ένα τσουνάμι

Μετά την προηγούμενη ανάρτηση περί της παρεξηγημένης τέχνης του χαϊκού, δημοσιεύουμε σήμερα 22 τρίστιχα που έγραψε ο Ντίνος Σιώτης με αφορμή το βιβλίο Τσουνάμι - 29 χαϊκού από επιζήσαντες της φυσικής καταστροφής στην Ιαπωνία το 2011 που έχω μεταφράσει. Μου τα έστειλε ανήμερα το Πάσχα, αιφνιδιάζοντάς με παντελώς: ο ποιητικός διάλογος που δημιουργήθηκε με τα χαϊκού του βιβλίου, τα οποία έγραψαν απλοί Ιάπωνες-θύματα του τσουνάμι και τα οποία μετέφρασα επειδή θεωρώ ότι αποτελούν ζωντανή απόδειξη του άκαμπτου ανθρώπινου πνεύματος και της θέλησης για ζωή, ήταν αναπάντεχος, τιμητικός και άκρως συγκινητικός. Δίνοντάς μου την άδεια να τα δημοσιεύσω, ο Σιώτης μου ζήτησε να δημοσιεύσω και μια σημείωση, η οποία αποδεικνύει ότι έχει πλήρη επίγνωση για το τι σημαίνει το είδος του χαϊκού (όπως άλλωστε και το γεγονός, προς τιμήν του, ότι δεν δεσμεύεται από τον ψυχαναγκασμό του 5-7-5 στα τρίστιχά του) και παρατίθεται λίγο πιο κάτω.

Αν κάποιος φίλος του ιστολογίου επιθυμεί να διαβάσει το βιβλίο Τσουνάμι - 29 χαϊκού από επιζήσαντες της φυσικής καταστροφής στην Ιαπωνία το 2011 και να διαπιστώσει από πρώτο χέρι τι ενέπνευσε τον Ντίνο Σιώτη, δεν έχει παρά να επικοινωνήσει μαζί μου στο e-mail του ιστολογίου για να του το στείλω ταχυδρομικώς. Υπάρχουν διαθέσιμα 10 βιβλία.

Χριστίνα Λιναρδάκη

****

Τα Είκοσι δύο μετά τα 29 χαϊκού για το τσουνάμι γράφτηκαν σε μία ώρα, το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, 8 Απριλίου 2018, υπό την επήρεια της ατμοσφαιρικής συμπίεσης της ανθολογίας Τσουνάμι - 29 χαϊκού από επιζήσαντες της φυσικής καταστροφής στην Ιαπωνία το 2011, σε μετάφραση Χριστίνας Λιναρδάκη, εκδόσεις Μανδραγόρας. Δεν είναι χαϊκού, που είναι μια δύσκολη μορφή ποίησης, απλώς σύντομα τρίστιχα είναι που μιμούνται τα χαϊκού.

Ντίνος Σιώτης

Ντίνου Σιώτη | Είκοσι δύο μετά τα 29 χαϊκού για το τσουνάμι


Με το τσουνάμι
ο μικρός κήπος
έγινε κήτος

**

Πριν έρθει το
φρέσκο τσάι όλα
είχαν τελειώσει

**

Το κύμα ξέβρασε
απελπισία στην
ενδοχώρα

**

Ό,τι νυχτώνει ό,τι
λείπει τα ζωάκια
το βάφουν με λύπη

**

Συχνά η αποθεραπεία
είναι πιο δύσκολη απ’
την εξάρτηση

**

Το φέτος
σε φέτες
φεύγει

**

Τα κυπαρίσσια
πυκνά σύντομο
το μέλλον τους

**

Αγκαλιά με δυο στιγμές

ζω μόνο για την ώρα που

κάποιος θα με φωνάξει

**

Τι να γυρεύουν τα
πουλιά και πετάνε
μπρος πίσω

**

Έκλεισα τα μάτια
προσπάθησα σκληρά
να δω πώς ήταν πριν

**

Παράτησε το λιμάνι το
πλοίο κουράστηκε για
αλλού έβαλε πλώρη

**

Γράφω ποιήματα
σημαίνει διατηρώ
ακμαίο το ηθικό μου

**

Χωρίς εξηγήσεις παράτησε
τις ράγες το τραίνο το ίδιο
έκανε και ο σταθμάρχης

**

Πέφτει βροχή πέφτει
λευκή βροχή τα όνειρά
μου καθαρά ασπρόρουχα

**

Έστρωσε
η βροχή
το χορτάρι

**

Επιστρέφει
λυόμενος
ο πόνος

**

Τόσο ξαφνικά να
γεμίσει βάρκες
ο ορυζώνας

**

Τραβιόμουν προς τα
μέσα όμως το τραγούδι
με τραβούσε προς τα έξω

**

Αφανίστηκαν
άφωνοι οι
αφανείς

**

Ρημαγμένα ερείπια
στο χωριό μετά το
ξαφνικό τσουνάμι

**

Τις κερασιές αν και
ανθισμένες τις παρ’
έσυρε το ρεύμα

**

Συλλαβίζω την άνοιξη με
φωνήεντα από σφεντάμια
στη χλόη σφηνωμένα

Αθήνα, Μεγάλο Σάββατο, 7 Απριλίου 2018

Ντίνος Σιώτης