tag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post7552833549784212514..comments2023-05-31T18:25:49.010+03:00Comments on στίγμαΛόγου: Σφηνάκια του ΣεπτέμβρηstigmaLogouhttp://www.blogger.com/profile/05199767548004538325noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post-31404684232894485402016-10-01T04:41:50.013+03:002016-10-01T04:41:50.013+03:00Η ζωή ολόκληρη οργανώνεται σε όρους ψυχολογίας μικ...Η ζωή ολόκληρη οργανώνεται σε όρους ψυχολογίας μικρού παιδιού. Αν το σκεφτούμε λίγο, όλοι μας θα βρούμε χιλιάδες παραδείγματα για την τελευταία φορά που μουτρώσαμε (επειδή κάτι δεν μας άρεσε), που γκρινιάξαμε (επειδή δεν μας έγινε το χατήρι), που ενθουσιαστήκαμε (ασχέτως του βαθμού εκδήλωσης) ή που παθιαστήκαμε με κάτι. Γιατί να είναι διαφορετικά με τη λογοτεχνία; Κι εσείς να είστε καλά.Christina Linardakihttps://www.blogger.com/profile/06675842467033144636noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post-43140810230402590842016-09-30T21:10:44.226+03:002016-09-30T21:10:44.226+03:00Δεν παρανόησα, κα Λιναρδάκη. Διάβασα προσεκτικά το...Δεν παρανόησα, κα Λιναρδάκη. Διάβασα προσεκτικά το κείμενό σας. Ούτε εγώ συμπαθώ τις περικοκλάδες. Απλά, τα πέρι "ένδειας" και "συντροφιάς" είναι η δική μου οπτική, η δική μου εμπειρία. Ίσως δεν έγινα κατανοητός. Ούτε, φυσικά, έχω κανένα πρόβλημα που δεν φαίνεται το εξώφυλλο, αυτά μικρή σημασία έχουν.<br />Χαίρομαι που γράφετε με ενθουσιασμό και ανακούφιση για την ποίηση του καιρού μας -ειλικρινά, μακάρι να τον συμμεριζόμουν- και ασφαλώς χαίρομαι που σας παίζουνε. Γιατί, πράγματι, τα μικρά παιδιά μοιάζουν πολύ με τους λογοτέχνες, (πριν ισχύσουν οι συμβάσεις του καθωσπρεπισμού), ως προς τη γκρίνια, τον πηγαίο ενθουσιασμό, αλλά κι ως προς τις παρέες, ακόμη και τους αποκλεισμούς. Να είστε καλά. demishttps://www.blogger.com/profile/09889961275267983784noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post-27223103873614759452016-09-30T15:36:29.781+03:002016-09-30T15:36:29.781+03:00Κατ' αρχάς παρανοήσατε. Το κείμενό μου το έγρα...Κατ' αρχάς παρανοήσατε. Το κείμενό μου το έγραψα με ανακούφιση και ενθουσιασμό και -μολονότι όντως διαπίστωσα λεξιλογικές... εκπτώσεις στα σύγχρονα ποιητικά γραπτά- με χαρά συμπέραινα ότι η εποχή μας βρίσκει περιττές πλέον τις φραστικές περικοκλάδες του παρελθόντος. Ούτε μίλησα πουθενά για παρεούλες και συντροφιές, αυτό θα μπορούσε να είναι αντικείμενο μιας άλλης ανάρτησης, αν ήθελα να γκρινιάξω για το γεγονός ότι δεν με παίζουνε, που ούτως ή άλλως δεν ισχύει. <br /><br />Δεύτερον, η φωτογραφία του εξωφύλλου σας ήταν όντως εξαιρετική, όμως στάθηκε αδύνατο να την κοπιάρω (ή το εξώφυλλο) για να τα χρησιμοποιήσω στην ανάρτηση, όπως συνηθίζουμε. Αυτός είναι ο λόγος που βλέπετε φωτογραφία σας και όχι εξώφυλλο. Δεν ξέρω γιατί συνέβη αυτό, αν όμως το βιβλίο σας είχε κυκλοφορήσει εντός εμπορίου, το εξώφυλλό του μαζί με μια σύντομη περίληψη θα υπήρχε και σε δεκάδες site βιβλιοπωλείων. Τέλος πάντων, τα έχουμε συζητήσει πολλές φορές αυτά... Σας ευχαριστώ για τα σχόλια.Christina Linardakihttps://www.blogger.com/profile/06675842467033144636noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post-84055903840884567502016-09-30T14:53:32.332+03:002016-09-30T14:53:32.332+03:00Μιλώ για τα χαρακτηριστικά της "μικρής συντρο...Μιλώ για τα χαρακτηριστικά της "μικρής συντροφιάς", για έναν επαναλαμβανόμενο "Δημουλίζοντα", ας μου επιτραπεί, τρόπο γραφής στο 90% των "νέων" ποιητών, για μια εικόνα ένδειας, όπως λίγο-πολύ την περιγράψατε, όχι όμως λεξιλογικής, όπως λέτε, μα γενικότερης.. <br />Η φωτογραφία του εξωφύλλου, λοιπόν, της εξαίρετης φίλης Λ. Μπούσμπουρα, δείχνει το μόνο μέρος που, κατά τη γνώμη μου, πράγματι κανείς βρίσκει μια απόλυτα ασφαλή (και ήσυχη) ομήγυρη..demishttps://www.blogger.com/profile/09889961275267983784noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post-18004562359665322032016-09-30T14:06:05.980+03:002016-09-30T14:06:05.980+03:00Και να πω ότι είμαι ΑΕΚ... Διορθώθηκε, ζητώ συγνώμ...Και να πω ότι είμαι ΑΕΚ... Διορθώθηκε, ζητώ συγνώμη! Πώς συνδέετε τον τίτλο της συλλογής σας με το κείμενό μου για τη νέα ποιητική γραφή;Christina Linardakihttps://www.blogger.com/profile/06675842467033144636noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2346421244087915719.post-61449099714501250442016-09-30T12:54:41.721+03:002016-09-30T12:54:41.721+03:00Kαλοσύνη σας, κα Λιναρδάκη, αλλά σας παρακαλώ διορ...Kαλοσύνη σας, κα Λιναρδάκη, αλλά σας παρακαλώ διορθώστε την ετικέτα, γιατί θα με νομίσουν για ποδοσφαιριστή.. Όποιος μπει στον κόπο να διαβάσει τη συλλογή μου, παρακαλώ να αντιμετωπίσει τα ποιήματα-στίχους της ένα προς ένα. Ας παραβλέψει, αν μπορεί, την ανύπαρκτη "σκηνοθεσία", το σκόρπιο και το εφήμερο.. Ο τίτλος της, πάντως, θα σήκωνε αρκετό σχολιασμό, νομίζω, σε σχέση και με το πρόσφατο άρθρο σας για τη σύγχρονη ποίηση. Σας ευχαριστώ.demishttps://www.blogger.com/profile/09889961275267983784noreply@blogger.com